جلد 6، شماره 38 - ( بهار و تابستان 1398 )
شماره 38 صفحات 106-86 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
koohi M. Investigating the role of Educational Groups and Academic Degrees at Research Self-Regulation of postgraduate Students . Journal title 2019; 6 (38) :86-106
URL: http://erj.khu.ac.ir/article-1-481-fa.html
URL: http://erj.khu.ac.ir/article-1-481-fa.html
کوهی محمد، کارشکی حسین، مهرام بهروز. بررسی خودتنظیمی پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی: نقش گروه‌های آموزشی و مقاطع تحصیلی. عنوان نشریه. 1398; 6 (38) :86-106
محمد کوهی* 
1، حسین کارشکی2، بهروز مهرام2
1، حسین کارشکی2، بهروز مهرام2
1- دانشگاه فردوسی مشهد ، koohimohammad96@gmail.com
2- دانشگاه فردوسی مشهد
2- دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده: (4200 مشاهده)
چرخه پژوهش علمی وابسته به مهارت‌های خودتنظیمی است و مشارکت در پژوهش نیازمند برنامه‌ریزی، نظارت و بازاندیشی است. هدف پژوهش حاضر بررسی خودتنظیمی پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی بود، روش پژوهش توصیفی و جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی مشهد بود که از این تعداد 275 نفر به شیوه نمونه‌گیری سهمیه‌ای انتخاب شدند و به مقیاس محقق ساخته‌ی خودتنظیمی پژوهشی پاسخ دادند. پرسشنامه حاضر بر اساس نظریه خودتنظیمی زیمرمن (2002) تهیه گردید و روایی محتوایی آن از طریق داوری تخصصی شش تن از اساتید روانشناسی و علوم تربیتی تأیید شد. تحلیل مؤلفه‌های اصلی با چرخش واریماکس بیانگر وجود چهار عامل بود که روی‌هم 90/41 درصد از واریانس پرسشنامه خودتنظیمی پژوهشی را تبیین کردند. ضریب آلفای‌کرونباخ برای پرسشنامه خودتنظیمی پژوهشی (93/0) و برای عامل‌های باورهای انگیزشی (87/0)، مدیریت منابع پژوهشی (84/0)، نظارت و بازاندیشی (84/0) و آینده‌نگری (83/0) به دست آمد. نتایج نشان داد که بین مقاطع تحصیلی ازلحاظ خودتنظیمی پژوهشی تفاوت معناداری وجود ندارد اما بین گروه‌های آموزشی علوم انسانی و غیر علوم انسانی تفاوت معناداری وجود دارد، طوری که میانگین دانشجویان رشته‌های علوم انسانی در عامل‌های باورهای انگیزشی و مدیریت منابع به‌طور معنی‌داری بیشتر از دانشجویان رشته‌های غیر علوم انسانی بود؛ بنابراین، بهبود عملکرد پژوهشی دانشجویان نیازمند توجه و آموزش اساتید، دانشگاه و برنامه‌های درسی به مهارت‌های خودتنظیمی در پژوهش است.
واژه‌های کلیدی: خودتنظیمی پژوهشی، تحصیلات تکمیلی، گروه‌های آموزشی، مقاطع تحصیلی، نظریه خودتنظیمی زیمرمن.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
سنجش و اندازه گیری های تربیتی
دریافت: 1397/2/15 | ویرایش نهایی: 1398/7/24 | پذیرش: 1398/7/24 | انتشار الکترونیک: 1398/7/24
دریافت: 1397/2/15 | ویرایش نهایی: 1398/7/24 | پذیرش: 1398/7/24 | انتشار الکترونیک: 1398/7/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
